Strona www stworzona w kreatorze WebWave.

           Pałace, czyli reprezentacyjne budynki mieszkalne, należące do możnowładców, budowano już w starożytności, ale ich intensywniejszy rozwój – łączony głównie z Włochami – przypada na okres renesansu. W Polsce początki architektury pałacowej sięgają czasów przedromańskich (pałace książęce), jednak złoty okres tego typu budownictwa to XVII i XVIII wiek, czyli epoka baroku i klasycyzmu, choć pałace miały się dobrze również w wiekach późniejszych.

Lublin Pałac Bentkowskich 

          Lubelszczyzna to ziemia obfita w pałace. W samej jej stolicy – Lublinie – znajdziemy mnóstwo doskonale zachowanych obiektów, należących do różnych stylów architektonicznych. Do najstarszych – pochodzących jeszcze z XVI wieku – zaliczyć można przyciągający uwagę swą elewacją zewnętrzną Pałac Suchorabskich czy monumentalny Pałac Sobieskich, a także stojący na Placu Litewskim, przy numerze 3. Pałac Lubomirskich, który co prawda nosi znamiona późniejszych stylów architektonicznych, ale pierwotnie był renesansowym dworem obronnym. Mamy też wysyp XVII- i XVIII-wiecznych pałaców, jak np. dobrze zachowany Pałac Czartoryskich czy Pałac Morskich, zwany „starożytnym”. Z XIX wieku pochodzi ciekawy przykład pałacu, który nigdy nie pełnił typowej dla tego typu budowli roli rezydencji magnackiej, a wybudowany został jako gmach administracyjny. Mowa o Pałacu Rządu Gubernialnego. Pałace budowano w Lublinie jeszcze w XX wieku. Takim nowszym przykładem może być śliczny Pałacyk Piotrowskiego.

           To tylko krótki przegląd lubelskich pałaców. Dużo więcej przykładów architektury pałacowej znaleźć można w książce Lublin. Pałace i dwory, w której opisane zostały dzieje i wygląd tych niesamowitych budynków, będących pamiątkami historii.

Tekst Justyna Kozłowska