Strona www stworzona w kreatorze WebWave.
Lublin Pałac Potockich
ulica Staszica 3
W 1719 roku u zbiegu dzisiejszej ulicy Stanisława Staszica i Zielonej (dawniej Poczętkowskiej i Kowalskiej), w sąsiedztwie placu Litewskiego i pałacu Czartoryskich, budowę swej siedziby rozpoczął starosta grabowiecki Jerzy Potocki herbu Pilawa. W 1747 roku nieruchomość ta przeszła na własność syna Jerzego Potockiego, posła na sejm Eustachego Potockiego. W 1790 roku syn Eustachego Potockiego, Jan Nepomucen, przekazał pałac na Skarb Państwa z przeznaczeniem dla wojska. Przez krótki czas mieścił się tam skład skór oraz siedziba sądów ziemskich, a w 1790 roku budynek przejęły austriackie władze miasta, urządzając w nim koszary kawalerii narodowej. Dwa lata później obiekt przekształcono na więzienie. W latach 80. XX wieku działała tam Specjalna Zasadnicza Szkoła Zawodowa, a w 1994 roku obiekt przekazano Katolickiemu Uniwersytetowi Lubelskiemu.
Barokowy pałac został założony na planie podkowy, z dziedzińcem od frontu i ogrodem w stylu włoskim od północy. Na osi założenia umieszczono ogrodzenie z bramą. Od wschodu znajdowały się tereny parkowe, wykorzystywane w czasie dużych przyjęć i uroczystości. Środkowa, reprezentacyjna część pałacu była jednopiętrowa, kryta mansardowym dachem z lukarnami, zaś boczne skrzydła – parterowe, z przeznaczeniem na pomieszczenia gospodarcze. Na piętrze od frontu znajdował się arkadowy ganek z drewnianą klatką schodową. Wnętrze prezentowało się równie bogato, bowiem pokoje wyposażono w piece z barwnych kafli i kamienne kominki, a ściany obite były kolorowymi tkaninami i złoconymi listwami.
