Strona www stworzona w kreatorze WebWave.
Lublin Pałac Lubomirskich (Radziwiłłowska)
ulica 3 Maja 1/ Radziwiłłowska 13
W południowej części dużej działki położonej u zbiegu ulic 3 Maja i Radziwiłłowskiej znajduje się duży gmach, obecnie użytkowany przez Klinikę Dermatologii PSK nr 1. Niewiele wiadomo o jego założeniu oraz historii, wiąże się go jednak ze szlacheckim rodem Lubomirskich.
Na początku XIX wieku nieruchomość zakupiła Rada Opiekuńcza Instytutów Dobroczynnych, urządzając tu szpital weneryczny. Lecznica posiadała własne laboratorium oraz gabinet fizykoleczniczy, a w 1907 roku uruchomiono pierwszy w Lublinie aparat Rentgena. Początek XX wieku to czas intensywnego rozwoju szpitala, zarówno pod względem przeprowadzanych badań i zabiegów leczniczych, jak i rozbudowy samego obiektu.
Podczas I wojny światowej zabudowa uległa częściowym zniszczeniom, ale po odbudowie i remontach w latach 20. XX wieku szpital kontynuował swą działalność medyczną oraz naukowo-badawczą w zakresie dermatologii i wenerologii. Placówka nie zaprzestała pracy po wybuchu II wojny światowej, zamieniając się na krótko w szpital dla rannych po bombardowaniu miasta. Dzień po wyzwoleniu Lublina, rozpoczęto na nowo organizację pracy, porządkując zdemolowane pomieszczenia i gromadząc niezbędne do leczenia narzędzia i lekarstwa. W kolejnych latach sukcesywnie przeprowadzano modernizację, zapewniając opiekę medyczną pacjentom oraz tworząc ośrodek naukowo-badawczy w dziedzinie szeroko pojętej dermatologii i wenerologii.
Opis pałacu
W wyniku adaptacji i późniejszych przekształceń dawny pałac Lubomirskich zatracił cechy rezydencji barokowej. Jednopiętrowy budynek na planie prostokąta przekryty jest obecnie dwuspadowym dachem krytym blachą. Dominantę stanowi trójosiowy ryzalit na osi z trójkątnym szczytem. Pomiędzy parterem a piętrem, przez wszystkie elewacje przebiega gładki fryz wyznaczony przez profilowane gzymsy. Na ścianach parteru oraz narożnikach zastosowano boniowanie, z zaznaczeniem zworników nad oknami.
